آرامگاه کوروش بزرگ در مجموعه تاریخی پاسارگاد، واقع در استان فارس، یکی از شاخص‌ترین آثار به‌جامانده از دوران هخامنشی است. این بنا در حدود سال ۵۳۰ پیش از میلاد، پس از درگذشت کوروش دوم، بنیان‌گذار شاهنشاهی هخامنشی، ساخته شد.

سازه‌ی آرامگاه از سنگ‌های آهکی سفید و بزرگ تشکیل شده و بر روی پایه‌ای پلکانی با شش سکو استوار است. در بالای این سکوها، اتاقکی کوچک و ساده قرار دارد که محل دفن کوروش بزرگ بوده است. سادگی و استواری بنا، نمادی از فروتنی و در عین حال شکوه پادشاه ایران باستان است.

پیرامون آرامگاه در گذشته باغ‌ها و کاخ‌هایی وجود داشت که بخش‌هایی از آن هنوز در پاسارگاد قابل مشاهده است. این مجموعه، نخستین پایتخت شاهنشاهی هخامنشی و از مهم‌ترین نمونه‌های معماری ایرانی محسوب می‌شود.

آرامگاه کوروش بیش از ۲۵۰۰ سال قدمت دارد و با وجود گذر زمان و حوادث طبیعی، هنوز سالم باقی مانده است. در سال ۱۳۸۳ خورشیدی (۲۰۰۴ میلادی)، مجموعه پاسارگاد و آرامگاه کوروش در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شد